Zuid Afrika, 22 –09- 1999

Vandaag  reizen we naar Zuid Afrika voor een fietsvakantie langst de Westkaap. We hebben de tijd, we vertrekken drie kwartier te laat om 20.55 uur, volgens de Captain halen we dat onderweg wel in, zou hij een stukje overslaan? Met een tussenstop in Johannesburg landen we dan op 23-09-1999 om 10.15 uur in Kaapstad waar we worden afgehaald door Monique Silverberg. Het is een hartelijke ontvangst we voelen ons meteen thuis. We krijgen eerst een rondrit door Kaapstad met uitleg wat waar is. De golfplaten hutjes laten een diepe indruk achter, wat vreselijk zo te moeten leven.

De eerste nachten logeren we in Gasthaus Leeuwenvoet, aan de voet de Leeuwenkopberg. Ook hier worden we zeer hartelijk ontvangen er wordt meteen thee gezet en wat lekkers erbij. Natuurlijk drink je hier rooibosthee.

Er staat een gezellige sfeervolle kamer voor ons klaar: smeedijzeren bed, open haard en een hoog bewerkt plafond, een heerlijk ruime badkamer. Nadat we ons eerst hebben opgefrist maken we een verkennend rondje door kaapstad. De stad is niet zo groot als we hadden verwacht, de miljoenen inwoners zijn hier echt heel wijd verspreid.

Vandaag een mooi zicht over de Tafelberg, jammer dat hij net in de wolken lag toen we met het vliegtuig aankwamen.

De temperatuur voelt heel aangenaam het is 20 gr. Het verbaasd ons dat er veel luxe winkels zijn in het centrum, ook zien we iets van het mooie stadspark waar o.a. veel agapanthus en clivia’s groeien.

Na een heerlijke douche en alle stekkers aan elkaar gekoppeld te hebben om te föhnen, gaan we lekker eten bij Miller, een grillrestaurant hier net om de hoek, het eten is prima, de bediening heel vriendelijk.

24-09-1999

Vandaag vrijdag bezoek aan Robbeneiland.

Het is een bewolkte dag dus de Tafelberg op gaan heeft geen zin. Na een zeer smakelijk en overvloedig ontbijt worden we door Helena naar het Waterfront gebracht. We wilden gaan lopen maar dat was volgens hun te riskant omdat het vandaag vakantiedag is, dat is zoiets als een heilige dag bij ons. Het is dan veel te rustig in de stad en een bepaald gedeelte kan dan onveilig zijn.

Met een boot gaan we naar Robben Eiland het is een beetje wild op het water  gelukkig worden we niet zeeziek. Eerst is er een rondleiding door de gevangenis, die wordt gedaan door een ex politieke gevangene, als die zijn verhaal doet is het muisstil en krijg je dik kippevel.  De rondleiding laat een diepe indruk achter. De nadruk wordt echt gelegd op de gevangenschap van Mandela, het raam van zijn cel staat open zodat je buiten al meteen kan zien waar hij heeft gezeten. Dan volgt er nog een rondrit met een bus over het Eiland, er wonen hier zelfs nog mensen. De gevangenis wordt  niet meer als zodanig gebruikt.

Na het Eiland bezoek vermaken we ons op het waterfront, er is hier een zeer modern winkelcentrum met van alles erop en eraan. Je kunt hier met gemak een hele dag doorbrengen. Ook brengen we een bezoek aan het Aquarium van de twee oceanen. Heel mooi. Met een een taxi gaan we terug naar het hotel en daar is inmiddels Reinout Burgers gearriveerd, de tourorganisator. Leuk kennisgemaakt ook met de dames waar hij mee op pad is.

 25-09-1999

Na een nacht met veel, heel veel regen en storm begint ons fietsavontuur. Na een heerlijk ontbijt, het is nog steeds wat miezerig buiten, pakken we de fietsen en koersen naar het station. We moeten hier aan de linkerkant van de weg rijden wat eerst nog wat onwennig is maar je gaat snel met het verkeer mee. In het station moeten we door een poort die speciaal voor ons wordt opengemaakt. Vervolgens kijken op welk perron we moeten zijn en dan blijkt ons spoorboekje al niet meer te kloppen. We hoeven gelukkig niet lang te wachten op de trein naar Simonstown want daar moeten we naartoe. De fietsen in de trein in een portaal, het gaat net maar het is niet echt makkelijk we moeten erbij blijven staan om de boel in de gaten te houden. Vooral op het eerste gedeelte springen er nogal wat gasten op de trein die er op uit zijn om iets te pakken te krijgen. In Simondstown aangekomen is het nagenoeg droog er staat wel een koude wind, onze warme fleeze is nu zeer aangenaam. Langs een mooie weg parallel aan de kust rijden we naar park Kaap de goede Hoop. Het is een geweldige ervaring om hier zo langs de kust te fietsen de kaap is heel mooi. Het water is erg onstuimig en bied prachtige golfslagen in de branding. Bij Cape Point gaan we met een treintje helemaal naar boven tot bij de vuurtoren waar je een prachtig uitzicht hebt. Onderweg hebben we een glimp opgevangen van een walvis. In het park zien we bonte bokken en later nog wat apen (op veilige afstand) We rijden naar Kommetjie spreek uit: Kommekie, waar we overnachten bij Gisela Fendt een aardige Duitse mevrouw waar die ons heel vriendelijk ontvangt Savonds hebben we heel gezellig met haar gebabbeld.

In een aardig restaurantje hebben we ook hier lekker gegeten. De mensen zijn hier allemaal erg vriendelijk, ook onderweg iedereen roept en zwaait. We hebben hier een rustige Duits ingerichte kamer met uitzicht op de oceaan en de Tafelberg.

Zondag 26-09-1999

Na een gezonde nachtrust: we sliepen om tien uur al, en een overvloedig ontbijt hier op z'n Duits met worst en kaas en al wat erbij hoort, nemen we afscheid van Frau Gisela en gaan dan eerst even aan het water kijken. Er staat een stevige branding er is al iemand aan het beachsurfen, een fantastisch gezicht. Weldra volgen er meer. Helaas we moeten verder. Het is minder koud dan we verwacht hadden. Onderweg hebben we weer schitterende vergezichten. We rijden de Chapmanspeakpas, steeds klimmen en dalen maar goed te doen. Het is hier echt fantastisch mooi. Smiddags krijgen we een regenbui we moeten dan net een stuk langs een snelweg met een zeer steile klim. Dat was even wat minder. Daarna als we weer uitzicht op de oceaan hebben is het weer droog en rijden we in het zonnetje. Het strand bij Kaapstad is

enorm groot, omzoomt met kolossale landhuizen en appartementen. Als we weer bij Leeuwenvoet arriveren is Reinout er ook en natuurlijk moeten we aan iedereen verslag uitbrengen hoe het is geweest. Vanavond eten we bij Drost een grillrestaurant heerlijk spare ribs. In Leeuwenvoet drinken we nog een heerlijk flesje wijn als je in Afrika bent moet je daar van genieten.

27-09-1999

Om 8.00 uur genieten we hier in Kaapstad van ons laatste overvloedige ontbijt. Dan nemen we afscheid van Helena en Bob en worden we door Reinout weggebracht met een busje naar Wellington daar begint dan ons avontuur over de Bainskloofpas naar Goudini Spa met zijn warmwater bronnen. Na wat laatste aanwijzingen en een extra reserve band nemen we afscheid en beloven Reinout te bellen als het nodig is. De Bainskloofpas is goed te fietsen het is wel klimmen maar we hoeven niet af te stappen behalve om rond te kijken en van het mooie landschap te genieten. Het weer wordt steeds aangenamer, de zon schijnt en weldra kan de korte broek aan. Het is hier adembenemend mooi we krijgen de nijging om te gaan lopen om zo lang mogelijk van dit alles te genieten. Er groeien hier enorme protea struiken (suikerbossie) Als we bij de brederivier staan te kijken, stopt er een auto naast ons: man vrouw en drie dochters. Ze vertellen ons dat ze ons al op de pas hadden zien fietsen en willen nu graag weten waar we naartoe gaan en waarom we dit doen. Wij vertellen uitgebreid over onze fietsvakantie en hoe dat allemaal werkt, daar hebben ze hier nog nooit van gehoord. ( later blijkt dat we dit nog vele malen moeten doen) Hoewel het echtpaar niet veel ouder lijkt als wij verzucht de man: het is bai mooi om jonk te zijn en zoiets te kunnen doen. In Goudini Spa wacht ons een verrassend huis: een ronde hut met rieten dak ziet er leuk uit maar het is erg kil binnen daar alles van steen en tegels is zelfs het bed. Het is een bungalow park met warm water bronnen.

28-09-1999

Na een koude avond en nacht in het vakantiehuis,  we zijn s’avonds met een fles wijn en een boek onder de dekens gekropen om warm te blijven, schijnt s’morgens al vroeg de zon het ziet er stralend uit. We trekken meteen de korte broek aan en gaan naar de kantine voor het ontbijt. Onze koffers worden weer op de afgesproken tijd opgehaald en wij stappen op onze fietsen en gaan eerst afmelden bij de receptie. Dan op naar Worcester (spreek uit Woester) het is een rustig tochtje daar naar toe we moeten hier op tijd de trein halen, de enige die er op een dag vertrekt. We hebben nog even tijd voor de trein vertrekt en de kaartjes hebben we al op zak, alles was van te voren gereserveerd dus eten we even een heerlijke salade bij restaurant Drost. De trein gaat naar Touwsrivier, een leuk plaatsje. Met de fietsen op de trein wordt ook hier weer een hele klucht. Zodra we op het perron arriveren begint iedereen te roepen dat er labels aan moeten met naam en bestemming erop. We laten het maar begaan alles komt hier in aktie dus het zal wel goed komen. De trein komt aan met vertraging en dan moet er ook nog een sleutel worden gezocht van de bagage wagon waar onze fietsen in moeten, de wagon zit helemaal voor achter de loc. Wij hebben kaartjes voor eerste klas reizen hetgeen betekend dat wij helemaal terug naar achter moeten lopen. We kunnen wel door de trein lopen wordt ons verteld want de trein moet natuurlijk gaan rijden. Het is een heel gedoe om door de smalle gangen te komen, overal staan mensen voor het raam te kijken. Dan blijkt dat de trein overvol is van een zitplaats is geen sprake alle coupe’s zijn bezet de meeste passagiers hebben dan ook een lange rit voor de boeg deze trein gaat van Kaapstad naar Johannesburg. In Touwsrivier aangekomen wordt het een run naar voren om bij de fietsen te komen maar er wordt netjes op ons gewacht en natuurlijk hebben we veel bekijks mensen zwaaien  en roepen. Het is ondertussen behoorlijk warm geworden. De weg naar Bergplaas is lang en saai, de aangegeven km’s kloppen niet daardoor raken we enigszins gedesoriënteerd: hebben we nu wel of niets gemist. Veel afslagen hebben we nog niet gehad, en uiteindelijk komt er dan toch iets in zicht:  de Karbonaatjes kraal een grote witte poort en een hele lange oprijlaan voert ons naar het huis, daar aangekomen wordt er door een tuinman een briefje met een telefoonnr. In de hand gedrukt en gewezen naar het huis links daar moeten we zijn. Op ons kloppen wordt niet gereageerd, de deur staat open Cor gaat poolshoogte nemen in de gang staat op een bureau een kaart: Fam. Zijlmans Hartelijk welkom we zien u later. Onze koffers staan al in een slaapkamer we zitten dus goed. Het huis is een grote verrassing: groot en fantastisch ingericht: of we de dacha bij Walter van Gastel  binnenkomen. De woonkamer en slaapkamers worden door een brede gang gescheiden. In de gang staat een grote bank en twee bureaus vol met boeken, kandelaars en schrijfgerei, schilderijen aan de muur. Er zijn twee grote slaapkamers die door middel van een schuifwand afgesloten kunnen worden. Achterin is een grote badkamer: een groot bad op pootjes, een douche en een ingebouwde wastafel onder een raam met uitzicht op de tuin en alles voorzien van gouden kranen, grote witte schelpen gevuld met zeep en grote dikke badlakens completeren het geheel. Dit is pure luxe. In de woonkamer branden heel gezellig schemerlampen door de kleine ramen komt niet veel licht binnen er staat ook een elektra. kachel aan want het is binnen erg koel terwijl het buiten bloed heet is. Ook de kamer is heel luxe ingericht we kijken onze ogen uit we lopen eerst alleen maar rondjes door het huis. Dan ontdekken we dat er ook een hele zonnige veranda is, voorzien van houten meubilair en een paar heerlijke ligstoelen. Daar maken we dus eerst maar gebruik van lekker even van de zon en de geweldige natuur genieten. Er lopen hier ook struisvogels rond. Dan begint er een telefoon te rinkelen even aarzelen: wel opnemen of niet opnemen, toch maar opnemen het blijkt John Rodd de eigenaar te zijn hij belt vanuit de auto maakt excuus dat hij er niet was om ons te verwelkomen maar ze zitten vast in het verkeer maar zodra ze thuis zijn komen ze kennis maken: John een warrig figuur maar heel gezellig, en zijn schateleine een lieftallig bruin vrouwtje dat het bedrijf runt. Er worden afspraken gemaakt voor het eten in het grote huis want daar wordt voor ons gekookt. Even later staat John weer op

de stoep of we wat eerder willen komen want dan kunnen we eerst nog een sherry drinken. En zo wordt ons verblijf hier weer een hele film, waarvan we later zeggen: het had best een dag langer mogen zijn. Na een verrukkelijk bad en lekker aangekleed gaan we richting huis. Op ons kloppen wordt er open gedaan door wat we later vernemen een huisvriend. Mister John is erg druk hij weet niet of hij wel tijd heeft. Wij leggen uit dat we uitgenodigd zijn, dat veranderd de zaak en worden we achterom gestuurd naar het kantoor. We komen op een groot terras, mister John zit aan de telefoon, We hadden gewoon voor langs kunnen komen zegt hij dus vertellen we hem weer dat zijn waakhond ons achterom heeft gestuurd dus worden we binnendoor naar de kamer geleid en maken daar kennis met de vriend des huizes. Het is ook hier pracht en praal: een smaakvolle inrichting van een goede kombinatie tussen kunst en kitsch. Ook hier kijken we dus onze ogen uit. Na een heerlijk drankje en een nadere kennismaking worden we naar de eetkamer geleid alwaar ons eten wordt geserveerd. Ook dit is een smaakvolle ingerichte ruimte voorzien van een grote open haard zoals in elke ruimte hier. We worden bediend door Jane en een hulpje, we krijgen een tafelbel aangereikt en als we iets willen hebben hoeven we maar te bellen en Jane komt meteen, dat is toch even wennen. Het eten smaakt goed en er wordt een lekker wijntje bij geschonken. Na het eten worden we uitgewuifd door John nadat er eerst afspraken voor het ontbijt zijn gemaakt en dan: until tomorrow. Buiten staan we een tijd naar de ongelooflijk mooie sterrenhemel te kijken, nog nooit eerder zo gezien. Aan de desk in de huiskamer kan ik eerst wat schrijven, tegelijk een beetje rondkijken en genieten van alles wat we hier hebben. Eigenlijk zouden we niet moeten gaan slapen, maar ja de vermoeidheid slaat toe.  Maar ook de slaapkamer is een beleving op zich. Elk vertrek is hier overigens voorzien van een open haard, de nachten kunnen hier erg koud zijn.

29-09-1999

Vandaag staat ons een tocht door de Karoo te wachten van 80 km.

Het is nog vroeg en buiten is het nog erg fris, maar dat is hier in dit gebied normaal. We gaan eerst naar het huis en ontbijten daar gezamenlijk met de huisvriend de Father uit Kaapstad. We ontkomen niet aan eieren en worst  er is ook een heerlijke warme croissant, de muesli kunnen we gelukkig over slaan. Dan volgt verplicht schrijven in het gastenboek  Mister John wil dat zo zegt Jane.

Dan nemen we afscheid en na een : God bless you van de father gaan we op weg het traject is ons al helemaal beschreven: eerst nog klimmen later dalend maar heel mooi. Onderweg scheurt John ons voorbij met de koffers luid toeterend en zwaaiend. Na een paar uur komt hij weer terug, mindert snelheid en maakt een foto van ons, fietsende gasten zijn hier toch heel bijzonder.

We passeren een farm waar een farmer druk doende is om een hek te plaatsen het werk wordt meteen gestaakt zodra hij ons opmerkt en met een luid where de hel you gays going to? Worden we begroet. Dus maar weer vertellen waar vandaan komen en waar we heen gaan. Natuurlijk heeft ook deze meneer voorvaderen in Nederland. Hij verteld dat voordat hij hier zijn intrek kon nemen  een paar maanden bij John Rod in huis is geweest. Hij gaat nu een game park openen iets met astrologie want je kunt hier heel goed de sterren bestuderen er zijn hier namelijk prachtige heldere sterrenhemels. We passeren vervolgens een struisvogel farm en maken hier mooie video opname’s van parende struisvogels. Ook hier zien we onderweg veel schildpadden, en natuurlijk zwaaien we weer naar iedereen die we tegen komen. De temperatuur is ondertussen aardig gestegen en na een mooie maar vermoeiende tocht komen we uiteindelijk oververhit in Montagu aan. Nu nog zoeken naar het “ Squarlehouse” het is gelukkig niet moeilijk te vinden. Hier wacht ons weer een verrassing: er zijn voor ons een paar gasten aangekomen die ons onderweg hebben zien fietsen en ons natuurlijk voor gek verklaren want wie fietst er nu door de Karoo? Wij dus. We maken kennis met elkaar en ook met Pieter de baas van het Squarelehouse. We vertellen ook hier ons verhaal weer, hetgeen we nog vaak zullen doen op onze toer. Pieter is een “ leuke” knul. Ook hier is de inrichting in Landhuisstijl, heel gezellig. We hebben een leuke kamer met een zeer grote badkamer. Er staat hier zelfs een oude naaimachine naast het toilet, dat verzin je zelf toch ook niet.  Op het terras genieten we van een biertje heerlijk even zitten en uitblazen.

S’avonds eten we in een leuk restaurant dat wordt gerund door een Duits echtpaar: Bernd en Monika, zij wonen ruim twee jaar in Zuid Afrika. Als we met Bernd in gesprek raken en het woord Vlissingen valt zegt er een mevrouw naast ons: ik ben uit Goes, dan ontstaat er meteen een gesprek met de andere tafel , haar man komt uit Wales en aan de andere kant naast ons zitten mensen te eten die komen daar weer vandaan en zo  worden we een grote familie. Het is een bijzonder gezellige avond geworden. We eten hier een heerlijke springboksteak met spatzle. Later komt Monika uit de keuken want die had ondertussen ook gehoord wat er binnen allemaal gebeurde en wilde even kennismaken.

30-09-1999

Vandaag hebben we een welverdiende rustdag dat betekend de omgeving te voet verkennen.  We genieten eerst bij Pieter van een overvloedig ontbijt begeleid door een klassiek muziekje. Er staan hier ook vette bollen bij het ontbijt, daar zeggen wij oliebol tegen en eten die zeker niet bij het ontbijt. Vervolgens maken we een rondje door het dorp en kopen wat drinken en eten bij de Spar. Ansichtkaarten hebben ze hier nog nooit van gehoord. Het is al vroeg warm. We gaan een wandeling maken door de bergen, we lopen tussen twee bergkammen door en er is hier een ruige natuur. We lopen steeds langs een watertje en dicht riet waar steeds beesten wegspringen die worden hier berghazen genoemd. Er groeien hier ook enorme wonderbomen en grote cyperus wat wij kennen als parapluplantje ook staan er hier en daar palmen. We slingeren langs een pad deels over bruggetjes en springend over stenen. We lopen tot aan de bron (warmwater) en keren dan weer om. Op de terugweg zien we ook een grote schildpad nooit geweten dat die beesten zo snel kunnen lopen en zelfs kunnen klimmen.

Als we thuis zijn drinken we nog wat op het terras, ineens veranderd het weer er komt meer wind en het koelt wat af. Vanavond kookt Pieter voor ons, er zitten hier ook twee dames die laten zich hier ook verzorgen. We eten vis met zoete gecarameliseerde aardappelen en een soort stikky pudding  met ijs toe. Ondertussen kletsen met de oude Jane en haar gezelschapsdame.

01-10-1999

Het ziet er weer zonnig uit buiten, we kunnen ons haast niet voorstellen dat het thuis herfst is. Na het ontbijt nemen we afscheid van Pieter en zoeken onze fietsen op. Dan een tegenvaller: ik heb een lekke band dus dat wordt eerst repareren. Ondertussen stijgt ook de temperatuur al flink het wordt 27 graden. We hebben een korte route vandaag en op ons dooie gemak peddelen we richting Mc Gregor. Gelukkig blijft de band verder heel.  Onderweg veel mooie vogels. In Mc Gregor worden we weer in een landhuis ontvangen, wederom ingericht of we bij van Gastel binnenstappen. We worden begroet door Joan en Later komt Tiger zich voorstellen. De kamers zijn allemaal op de begane grond. Wij zitten aan de straatkant en hebben ook een eigen voordeur. De kamer is in koloniale, Afrikaanse stijl ingericht. Er licht hier zelfs een zebrahuid op de vloer, het ziet er heel gezellig uit, echt smaakvol ingericht.

Na verkenning van de kamer en een kleine opfrissing gaan we eerst wat drinken  buiten op de veranda die ziet er een beetje Toscaans uit. De tuin is wel aardig er bloeit hier een weelderige blauwe regen, het zwembad is pas gebouwd en moet nog gevuld worden.  Na ons drankje maken we een rondje door het dorpje. Er staan hier allemaal witte huizen die door de plaatselijke bevolking zelf zijn ontworpen en gebouwd. De hoofdstraat is geasfalteerd en de zijstraten bestaan uit grondpad zoals ze dat hier noemen. Vanavond kookt Tiger voor ons, er staat lamsstew op het menu. We gaan eerst in de huispub een glaasje muscadet drinken. In de pub staat een oudere heer, we maken kennis en hij is helemaal dol van ons fietsavontuur, wij vinden het wel overdreven maar ja laat maar gaan morgen zijn we toch weer weg. Er staat ook een oude dorpeling die ons een verhaal kwijt wil over een afrikaan met een Hollandse moeder en een Ierse vader. De bevolking bestaat hier voor een deel uit mensen die Johannesburg en Kaapstad ontvlucht zijn en hier genieten van de rust op het platte land. In de eetkamer kunnen we aan tafel, ook hier is de kamer smaakvol ingericht. Het lamspotje is erg lekker we drinken er natuurlijk weer een heerlijk flesje Afrikaanse wijn bij. De bediening door Joan die wij de leeuwin noemen  is wel erg rommelig. Er loopt ook veel plaatselijke bevolking in en uit we komen er niet echt achter wat er aan de hand is. Na het eten zitten we aan de voorkant van het huis op de veranda en genieten van het gezang van de krekels, de temperatuur is heerlijk. We bellen ook even naar Inge. Het is hier een heerlijke avond, en dan te bedenken dat het thuis regent.

02-10-1999

Ook vandaag schijnt de zon weer of het zomer is. Na het ontbijt wat bestaat uit eieren en alles wat erbij hoort, volgt een roerend afscheid er moet hier gekust worden. De oude barman ( een oude kippefarmer uit Kaapstad) is ondertussen ook weer gearriveerd want die wil ons vertrek voor geen goud missen. Er wordt hier een hele fotoreportage van ons gemaakt: naast de fiets op de fiets, band oppompen en iedereen gaat mee de straat op om te zien hoe we opstappen het is echt ongelooflijk het lijkt wel of ze nog nooit een fiets gezien hebben. Later begrijpen we ,dat wij de eersten zijn die daar komen want de route is veranderd. Nog een laatste pose op de fiets en dan adieu Mc Gregor. We maken nog een rondje door het dorp want er moet hier ook een Hollandse houtsnijder wonen, we kunnen echter niets ontdekken wat er op lijkt. Ondertussen komt het dorpsleven op een warme zaterdagochtend op gang. In een negerstraatje ontstaat een fikse ruzie tussen dorpsgenoten een man en een vrouw staan om het hardst te schreeuwen tegen iemand overal gaan deuren en ramen open en komen er mensen naar buiten. In de plaatselijke supermarkt wordt nog wat drinken ingeslaan want het is weer dorstig weer. Het eerst stuk fietsen we in de richting waar we gisteren vandaan zijn gekomen. Bij Natuurreservaat vrolijkheid buigen we af het grondpad op. Er is hier een mogelijkheid om een vogelobservatie hut te bezoeken. Je moet dan een selfpermit schrijven, een deel neem je mee en een ander deel blijft achter in het boek er liggen ook allerlei folders van het reservaat. Na een kleine wandeling met een kleine klim bereiken we de hut. Er zitten hier een paar hele mooie vogeltjes, helaas zij ze ook weer snel verdwenen. De hut staat aan een waterplas. In de verte lopen een paar bokken die hier komen drinken. Dan zoeken we onze fietsen weer op. Het is hier zo mooi dat we besluiten om een stuk te gaan lopen om zo lang mogelijk van de natuur hier te genieten. Gezien de km’s die we vandaag moeten fietsen kan dat makkelijk.

Onderweg zien we nog bonte bokken, struisvogels en een hagedis. Het is vandaag heel warm het moet rond de dertig graden zijn, en totaal geen schaduw onder weg. Cor heeft een zakdoek op zijn hoofd geknoopt tegen de zon. We gaan ook hier weer een pasje over de weg blijft mooi. Als we het asfalt weer bereiken stappen we weer op de fiets en weldra bereiken we Bonnivale, een leuk plaatsje waar we hartelijk worden ontvangen door Piet en Irene. We krijgen meteen wat te drinken en proeven hier van de zelfgebakken worteltjeskoek, die goed smaakt. Hier hebben we een kamer in cottage stijl en een terrasje  zodat we in de tuin kunnen zitten. Er staat een grote avocado boom naast ons terras het water loopt je hier in de mond er hangen een paar flinke aan. De tuin is erg leuk aangelegd en natuurlij k ook hier een zwembad. Ook hier wordt voor ons gekookt vanavond. We zitten hier gezellig met Piet en Irene aan de keukentafel ze hebben braai voor ons gemaakt, hier is een grill in huis gemaakt een soort van grote open haard. Er worden ook aardappelskijfies gebakken, dat is bij ons gewoon friet, en er zijn perziken op siroop, zelf ingemaakt en een heerlijke salade, en volop vers fruit. Het is een gezellige avond. Piet en Irene hebben vier weken door

europa getoerd en zijn op veel plaatsen geweest die wij ook kennen, gesprekstof genoeg dus. Later zitten we nog even buiten en dan het bed in het is wel weer afgekoeld buiten.

03-10-1999

We ontbijten weer gezamenlijk aan de keukentafel, we worden weer verwend met een heerlijke verse vruchtensalade, sap, ei, toast en alles wat erbij hoort. Dan stappen we bij Piet in de auto en krijgen we een rondrit door stad, township en omgeving. In het township, het is vandaag zondag, gaan de mensen naar de kerk en zien er allemaal kleurrijk uit in hun zondagse kleren. Leuk om dit te zien, je mag hier niet op eigen houtje rondtoeren, je moet een bekende bij je hebben wij boffen dus met Piet. Ook moeten we even mee naar de “donky” een ezel, de mascotte van de rugby club. Piet deelt pepermuntjes en grote bonbons uit, een lekker ontbijt voor een ezel. Dan verder en overal natuurlijk uitleg wat wat is en waar het bij hoort. Irene heeft veel schilderijen gemaakt en de meeste staan te koop in het kantoor. Wij kopen een schilderijtje van de Tafelberg dat past net in het koffer, jammer dat we niet meer mee kunnen nemen, er hangt hier heel wat moois. Na een hartelijk afscheid en nog een foto gaan we op weg, we doen het rustig aan we hoeven vandaag niet veel kilometers. Onderweg valt weer veel te zien Piet rijd ons voorbij en vraagt of alles OK is. Het liefst had hij gezien dat we een lekke band zouden hebben. Piet en Irene fietsen zelf ook veel zij hebben zelf een tourclub opgericht. Swellendam is een lieflijk plaatsje er staan hier veel  zogenaamde Kaap Hollandse huizen. Ons huis voor vandaag is snel gevonden en na enige tijd herhaaldelijk bellen komt er wat beweging. We worden ontvangen door Dion die zich meteen verontschuldigt want hij was de was aan het ophangen achter in de tuin. Zijn vrouw zit in Zwitserland. We lopen door een fraaie tuin want ook hier hebben we weer een eigen huis. De fietsen kunnen we op de veranda zetten. We krijgen wat te drinken en zitten buiten onder de palmboom, dan douchen en even op verkenning in het dorp. We eten bij de Chalancer, daar blijkt de dochter van Dion te werken, die had ik smiddags in een flits in de tuin gezien. Ze hebben hier alleen een dagmenu dat bestaat uit verschillende gerechten, een beetje multy culty, geen keus dus maar het smaakt allemaal erg lekker. Ook hier weet iedereen ondertussen dat wij op de fiets zijn, dus wordt het weer vertellen voor we weggaan. Er wordt ons hier zelfs een lift terug naar huis aangeboden, we moeten heel wat  praten om ieder te overtuigen dat wij het heerlijk vinden om even te lopen, het is nog heerlijk buiten. Thuis zitten we nog heerlijk onder de palmboom totdat er wat regen gaat vallen. Het is nu dus bedtijd. Wel jammer want het was een heerlijke avond.

04-10-1999

Een eerste blik naar buiten laat zien dat het weer stralend weer is, we ontbijten buiten onder de palmboom dat is hier echt genieten. Na een vriendelijk afscheid gaan we eerst door het dorp, we hebben hier gisteravond een winkeltje ontdekt waar we kaarten kunnen kopen. De kaarten worden meteen geschreven en op de bus gedaan. Vandaag wacht ons een zware tocht: veel stijgen en dat 80 km lang.

Het landschap blijft lange tijd hetzelfde, veel afleiding zit er niet in, de wegen zijn vaak recht en lang. Het is flink zweten onderweg dus zijn we blij als uiteindelijk Bredasdorp in zicht komt.  We hebben hier een leuk gasthous: onderin is een cadeau/koffieshop, en boven zijn de kamers. We melden ons en krijgen te horen dat we achterom kunnen en de fietsen moeten op het balkon. Dat hadden we nog niet gehad. Het is een huis in Victoriaanse stijl. Nadat de fietsen naar boven zijn gesjouwd, de kamer bekeken en een kleine opfrissing, gaan we eerst beneden wat drinken. We kunnen buiten op het terras zitten.

Natuurlijk moet ik even een kijkje in de winkel nemen, ze hebben hier leuke interieur decoraties. We kopen mooie fotolijsten met een olifanten kop erop, en nog wat giraffespul, en een paar balpennen met een olifant erop gesneden leuk souvenir. We zijn ook getuige van een stevige ruzie aan de overkant, dat brengt wat leven in de brouwerij. We hebben hier een heel moderne kamer: paarse stoelen met kussentjes van luipaardbont een ijzeren ledikant waarop dezelfde kussens liggen, er staat ook een paars bad met goude pootjes in de kamer, heel apart. We eten vanavond in het naastgelegen restaurant de Bleu Parrot, het eten is er heerlijk en de bediening heel vriendelijk. We eten een heerlijke ribeye en nemen nog een lekker flesje wijn mee naar de kamer omdat we twijfelen of we daar glazen hebben vragen we die erbij en dat is geen probleem. Natuurlijk komt ook hier het fietsen ter sprake.

05-10-1999

Na een heerlijk ontbijt ook hier weer met alles erop en eraan  dat wordt geserveerd in de winkel, worden de gekochte spullen die inmiddels te goed zijn ingepakt, afgerekend en met enige moeite in de koffer gepakt, dan de fietsen naar beneden sjouwen nog een laatste handdruk en dan op weg naar Stanfort. We beginnen met wat bewolking maar al snel verschijnt de zon weer aan de hemel en is het meteen weer warm, dat wordt flink smeren vandaag want het schroeit hier goed. Er wacht ons weer een pittige tocht van 70 km. We komen langs een steen fabriek en kijken even hoe het hier werkt. Er gaat veel met de hand, het moet erg zwaar werk zijn. Langzaam aan verandert het  landschap, we komen in wat ze hier noemen de graanschuur te zitten. Veel landbouw. We zien vandaag ook veel kraanvogels dat wordt ons later ook meteen gevraagd  of we die wel gezien hebben. Dat is hier een soort van nationale trots. In Stanford worden we hartelijk ontvangen, we zien er kennelijk moe en oververhit uit want we worden meteen op het terras op een stoel gezet en voorzien van een heerlijk koel biertje, als we meer willen hoeven we maar te kikken, de kamer komt later. We zitten hier in een bungalow park het ziet er leuk uit, witte huisjes en mooie tuinen eromheen.  De huisjes zijn erg ruim, onze fietsen moeten vannacht in de kamer staan wordt ons medegedeeld. Eten doen we in het restaurant. Er is inmiddels

ook een bus Belgen gearriveerd. Wij hebben een tafel apart in een kamer naast ons zitten de Belgen. Het eten smaakt goed. De rest van de avond brengen we door aan de bar, beetje kletsen met de eigenaar en zijn vrouw.

06-10-1999

Na het ontbijt gaan we op weg naar Hermanus het is al heet buiten, het tempo is laag. Langzaam aan verandert het weer, er komt bewolking op zetten het ziet er niet best uit. Cor krijgt een lekke band en even later begint het te regenen. Eerst schuilen we nog onder een boom maar het gaat er uit zien dat het niet meer droog wordt dus besluiten we de cape maar uit de fietstas te halen en door te fietsen. Het zijn vandaag gelukkig niet veel kilometers. In Hermanus logeren we in de Whale cottage. Het ziet er hier erg leuk uit alles is in stijl walvissen, schelpen en alles wat er nog meer bij hoort. De muren zijn blauw en het linnengoed is afgezet met schelpmotief. De eigenaar: Barry, is een grappig ventje hij draagt een korte broek en lange kousen die hij voortdurend op moet trekken. Hier worden onze fietsen in de strijkkamer opgeborgen. Helaas regent het nog steeds. We gaan toch maar een verkennend rondje door het dorp maken. Hier zouden veel walvissen te zien zijn maar die hebben er met dit weer ook niet veel zin in. Hermanus is een behoorlijke plaats we kijken meteen waar we vanavond moeten eten, dat wordt bij Drost we weten dat dat goed is. We eten spareribs en vanwege de rugby kampioenschappen is de tweede porti gratis dat is dus helemaal een koopje vanavond. Terug in de whalecottage drinken we nog een flesje wijn. Snachts raast er een flinke storm over, maar smorgens is het weer stralend weer.

07-10-1999

De hemel is weer stralend blauw, van het slechte weer van gisteren is niets meer te bespeuren. Onze fietsen staan al klaar voor vertrek.  Daar heeft Barry al voor gezorgd. Na het ontbijt moeten we nog even uitleggen hoe onze route loopt, dan afscheid nemen en op weg naar Kleinmond. Het is heet, verschrikkelijk heet. We nemen niet de lange route want dat is niet te doen. We proberen wat tempo te maken om zo snel mogelijk in Kleinmond te zijn. Er is totaal geen schaduwplekje te zien onderweg. In Kleinmond worden we ook weer hartelijk ontvangen, de mensen zijn hier toch overal zeer gastvrij. De kamer kunnen we uitzoeken boven of beneden, we blijven beneden dat is makkelijk. We frissen ons even wat op en gaan dan lekker op het terras wat drinken. We zitten hier aan het strand het is hier een fantastische plaats, jammer dat we hier niet een paar dagen kunnen blijven. John William komt bij ons zitten en verteld wat over de omgeving. Hij is een verwoed kreeftenvisser helaas is het seizoen nog niet geopend. Ik krijg een paar mooie parelmoer schelpen, die duikt zijn zoon op, er zit een grote klomp vis in die ze in plakken snijden en bakken, schijnt erg lekker te zijn. We gaan een stuk langs de kust lopen en de hond Jack gaat met ons mee. Jack wijst ons zo ongeveer de weg volgens John William loopt hij met alle gasten mee. Hier voor de kust zijn ook walvissen te zien. Er wordt hier ook aan beachsurfing gedaan, er is hier genoeg te beleven. We eten in een restaurant aan de rand van het dorp : de Bleu Lagune we kunnen er langs het strand naartoe lopen, Het eten is niet zo geweldig, en de bediening niet erg vlot. We staan hier zo weer buiten. Het is een heerlijke avond we zitten tot laat op het terras te genieten van het geweld van het water. We bellen Inge, even de oceaan laten horen, en wij willen natuurlijk graag horen dat het in Nederland regent.

08-10-1999

Vandaag wordt het 35 graden wordt ons hier verteld het is nu nog vroeg maar het is nu al zinderend warm en het is nog wat bewolkt, maar John William zegt jullie sal sien als alle wolkies zijn weggebrand dan jullie sal schroei op die fiets. Volgens John fietsen wij vandaag mooi pad langs de kust. Het is inderdaad heel mooi er zit een saai stuk tussen dat door de bergen loopt normaal is dat niet zo erg maar met deze hitte is het niet zo aantrekkelijk en tot overmaat van ramp krijgt Cor een lekke band zo erg, dat de binnenband vervangen moet worden. De kustweg is heel mooi hier er zijn mensen aan het beachsurfen en het water is hier mooi blauw van kleur. We rijden vrij snel door naar Gordons Bay we willen de zon uit. In Gordons Bay moeten de fietsen ook weer het balkon op worden gesjouwd. We hebben ook hier een mooie kamer met hemelbed en een bad vol schelpen, helaas is de ontvangst hier wat onpersoonlijk. We gaan naar de haven om wat te drinken en lopen later het stadje door langs het strand om te gaan kijken waar we vanavond kunnen gaan eten. Het is hier wel erg druk overal. In een leuk restaurantje hebben we gegeten, we moesten binnen zitten want de terrassen zijn allemaal vol. We lopen  langs het strand terug het is hier nog steeds druk. We zitten nog wat op het balkon het is nog heerlijk warm buiten.

09-10-1999